“Selimiye’nin Mimar Sinan’dan günümüze kadar geçirmiş olduğu restorasyon süreçlerini çok iyi takip etmek lâzım. Restorasyonun önceki hâli ve sonraki hâli keşfi evvel ve keşfi sâni defterleri ile kayıt altına alınıyor Osmanlı’da.” diyen Mimar, Sanat Tarihçi ve Hattat Sadri Demirkol, 1752 Büyük Edirne depreminde çok büyük hasar gören ana kubbede yeni bir sıva çalışması ve yeni bir tezyinat yapıldığına dikkat çekiyor. Demirkol, “Mimar Sinan’ın camilerdeki tezyinat üslubu şudur diyebileceğimiz elimizde kati hiçbir delil yok.” şeklinde konuşuyor.
